Zabudowania dworskie otacza szesnastohektarowy park w stylu angielskim. Komponowany był w obrębie dawnych łąk i naturalnej flory porastającej zbocze. Od północy teren zamyka biegnąca wzdłuż jaru droga obsadzona starodrzewem. Południowy kraniec parku wyznacza zabytkowa Aleja Lipowa, która dochodzi do lasu – naturalnej granicy południowo-zachodniej.
Wśród rosnących tu drzew liściastych najliczniejsze są lipy drobnolistne oraz dęby szypułkowe. Występują również brzozy, akacje, wierzby, kasztanowce, graby, jesiony, a z iglastych świerk pospolity, modrzew europejski i sosny zwykłe. Znajdują się tu także tak rzadkie okazy, jak świerk serbski, dąb czerwonolistny, dąb stożkowaty, jesion zwisający, sosna kanadyjska, lipa szerokolistna, żywotnik. Cenne są starodrzewy, zwłaszcza trzystuletnie dęby.
Park jest ostoją dla wielu przedstawicieli polskiej fauny. Na uwagę zasługują lęgi muchołówki żałobnej oraz dzięcioła średniego. Kąśnieński staw regularnie odwiedzają nurogęsi, czapla siwa, a okazjonalnie czapla biała. Wśród bogatej entomofauny wyróżnia się motyla krasopani hera – wymienianego w załącznikach Dyrektywy siedliskowej Natury 2000.
Park jest otwarty od poniedziałku do piątku w godzinach 7.00-21.00, a w soboty i niedziele w godzinach 11.30-19.30. Wstęp bezpłatny.